Mijn Bo-middag

Je hebt gewoon van die vrienden(/innen) die je eigenlijk bijna nooit ziet of spreekt, maar zodra je weer een keer met ze afspreekt, is het alsof het nooit anders is geweest. Die vriendin is in mijn geval Bo. Ik spreek haar nauwelijks en we zitten sinds twee jaar ook niet meer bij elkaar op school of iets dergelijks, maar af en toe appt de een de ander weer eens en spreken we weer een keer af. Zo wilde ik een paar weken geleden portetfoto’s maken en stond Bo model voor me.
Vandaag was het ook weer eens hoog tijd.
We hadden in eerste instantie afgesproken om weer foto’s te gaan maken, wat we ook even gedaan hebben, maar daarna zijn we naar de supermarkt gelopen en hebben we warme chocomelk gehaald en bakmix voor mini cakes (marketing stunt om cupcakes te verkopen ofzo?) al met al dus een hele gezellige herfstmiddag gehad.
Verder ga ik nu even spammen met foto’s.

Kijk ons eens vrolijk zijn.

Kijk mij eens raar zijn / nadenken / uitleggen.

Zogenaamd kunstzinnig

Hardlopen overheerst op mijn blog en dat staat me niet aan. Dus tadaaa, een blogpost over mijn obsessie. Die ik overigens al iets te lang niet beoefend heb..

Mijn probleem met deze foto? Ik weet niet of ik er een beetje trots op ben, of hem gewoon totaal onzinnig, raar en idioot vind. Waarschijnlijk het laatste.

Het begon allemaal.. op de fotoacademie. Ik had dus besloten dat ik misschien een fotografie opleiding wilde doen, en nam heel leuk mijn ‘portfolio’ mee ter beoordeling. Kort verhaal samengevat: ik kan goed met licht omgaan, heb er oog voor, alleen er zit geen verhaal achter mijn foto’s. Met het laatste ben ik het volledig eens met het fotoacademie-mannetje. Ik zie iets, maak een foto, en gooi het op internet. Leuk hoor, maar ik vond t ook wel een beetje tijd worden voor iets diepere foto’s dan dat.

Et voilà. Een hersenspinsel à la Laura. Mijn mede-fotografieverslaafde vriendin was enthousiast, mijn beste vriendin vond m raar. Geef haar eens ongelijk. Je moet toch flink wat gerookt/gedronken/gesnoven hebben om te besluiten dat je een of andere retro camera over je hoofd heen gaat shoppen.

Het idee achter de foto? Als ik eenmaal een idee heb voor een foto loopt mijn hoofd een beetje over. Als ik een idee heb volgen er meer, veel meer. Voor je het weet loopt mijn hoofd over en zie ik overal foto’s in.

Ja, erg kunstzinnig hè. Bottom line van dit stukje dat eigenlijk nergens over gaat? Ergens vind ik t leuk dat ik een foto heb met echt een idee erachter en dat ik blijkbaar wel een klein beetje kan foto shoppen, aan de andere kant ben ik bang dat deze foto totale gekheid is. Ik laat het wel aan anderen over om erover te oordelen.

Mijn Flickr-account (Voor de mensen die het niet kennen: nee. Het heeft niks met homo’s te maken.)